Septemberskumring
I
I septemberskumringa er slett ikkje kattane grå. Kattane er fjørfine uglemødrer som sit i grantrea og syng mystiske folkesongar nedarva over tusenvis av år. I skumringsvindane er ikkje vissen hundekjeks, vissen hundekjeks. Vissen hundekjeks som svaiar i skumringsvindane er kronhjortbestefedrar med usannsynlege men heilt sanne historier å fortelje, raudrevbestemødrer som ennå hugsar vegen til stader ingen andre veit finst, rådyrungar med ultrasoniske øyretippar som høyrer fargetonar berre rådyrungar kan sjå. I septemberskumringa er ikkje trestammane trestammar. I septemberskumringa er trestammane menneskebarn som er ute alt for lenge etter leggetid, på jakt etter eventyra oldemødrene miste då dei måtte setje koffertane med alt det hemmelege i, att på perrongane når toga kom sukkande og fløytande utanfor rutetidene, allfarvegane og skinnegangane.
I septemberskumringa er ikkje grinder som slår i skumringsvindane, grinder som slår i skumringsvindane. I septemberskumringa er grinder som slår i skumringsvindane, portalar til himlar der menneskesjeler og haresjeler spelar trompet og syng i herskare-harekor, så alle som søv gret gledestårer som stivnar til saltkrystallar i augekrokane, som dei tørkar bort om morgonen utan å vite at det eigentleg er gledestårer.
II
I septemberskumringa kjem det brå meldingar frå myndigheitene. Meldingar frå myndigheitene er ikkje gledelege. Meldingar frå myndigheitene går ut på at du ikkje berre skal bere byrdene for at du blir komplisert fordi du ikkje får behandling i tide, og byrdene som føl av at du ikkje kan tene like mykje som du gjorde før fordi du no er sjuk, og byrdene fordi hjelpeinstansane sender straffebøter i hundretusenklassen fordi du ikkje er juristutdanna, og byrdene omgjevnadene legg på deg fordi dei ikkje kan skjøne, fordi dei sjølv aldri har måtta bere slike byrder. Meldingar frå myndigheitene seier at du også skal bere kostnadene for behandling som berre finst der legane dine sender deg utan å spørje deg, fordi behandlinga berre finst der legane dine sender deg.
Du skal få smuler for alt du legg ut. Smulene skal du få etter at du har fylt ut umoglege søknadsskjema med feilmeldingar, smulene skal du få etter at du har venta i det lange og breide og send inn obligatoriske klager fordi dokumentasjonen du har brukt dyrebare arbeidsdagar på å skaffe til veges og send inn etter alle kunstens reglar, ikkje er lesen. Smulene skal du få etter at du til inga nytte har forklart at du ikkje klarte å legge psyken og kjærleiken din att heime når du reiste til byane du fekk breva frå, der legane sa du ville trenge hjelp og ikkje skulle vere aleine etter operasjonane, og at sjansen for at me måtte ta alt frå byrjinga att etter at me var ferdige, var påtakeleg.
Smulene skal du få når du har skrive klager fordi du ikkje kunne ta bussane og gå rundt i byane og leite etter stoppestadane første døgeret. Du skal skrive klager for at ikkje sjukehuset bestilte transport slik det stod i eit gamalt vedtak, når du bad sjukehuset bestille transport og dei bestilte transport frå den skranken der dei på sjukehuset bad deg gå å seie at du trengde transport, nett fordi det stod i det gamle vedtaket at det var slik det skulle gjerast. Smulene skal du få når du har venta på å få klagen behandla. Det er på sin plass å legge til eit kanskje.
Septemberskumringa er ikkje lenger septemberskumring. Ho er svart natt. I septemberskumringa er ikkje kattane grå. Den eine katten etter den andre som kryssar stiane du går på i svarte septembernatta - er svarte heile vegen frå haletipp til følehår.
I septemberskumringa er slett ikkje kattane grå. Kattane er fjørfine uglemødrer som sit i grantrea og syng mystiske folkesongar nedarva over tusenvis av år. I skumringsvindane er ikkje vissen hundekjeks, vissen hundekjeks. Vissen hundekjeks som svaiar i skumringsvindane er kronhjortbestefedrar med usannsynlege men heilt sanne historier å fortelje, raudrevbestemødrer som ennå hugsar vegen til stader ingen andre veit finst, rådyrungar med ultrasoniske øyretippar som høyrer fargetonar berre rådyrungar kan sjå. I septemberskumringa er ikkje trestammane trestammar. I septemberskumringa er trestammane menneskebarn som er ute alt for lenge etter leggetid, på jakt etter eventyra oldemødrene miste då dei måtte setje koffertane med alt det hemmelege i, att på perrongane når toga kom sukkande og fløytande utanfor rutetidene, allfarvegane og skinnegangane.
I septemberskumringa er ikkje grinder som slår i skumringsvindane, grinder som slår i skumringsvindane. I septemberskumringa er grinder som slår i skumringsvindane, portalar til himlar der menneskesjeler og haresjeler spelar trompet og syng i herskare-harekor, så alle som søv gret gledestårer som stivnar til saltkrystallar i augekrokane, som dei tørkar bort om morgonen utan å vite at det eigentleg er gledestårer.
II
I septemberskumringa kjem det brå meldingar frå myndigheitene. Meldingar frå myndigheitene er ikkje gledelege. Meldingar frå myndigheitene går ut på at du ikkje berre skal bere byrdene for at du blir komplisert fordi du ikkje får behandling i tide, og byrdene som føl av at du ikkje kan tene like mykje som du gjorde før fordi du no er sjuk, og byrdene fordi hjelpeinstansane sender straffebøter i hundretusenklassen fordi du ikkje er juristutdanna, og byrdene omgjevnadene legg på deg fordi dei ikkje kan skjøne, fordi dei sjølv aldri har måtta bere slike byrder. Meldingar frå myndigheitene seier at du også skal bere kostnadene for behandling som berre finst der legane dine sender deg utan å spørje deg, fordi behandlinga berre finst der legane dine sender deg.
Du skal få smuler for alt du legg ut. Smulene skal du få etter at du har fylt ut umoglege søknadsskjema med feilmeldingar, smulene skal du få etter at du har venta i det lange og breide og send inn obligatoriske klager fordi dokumentasjonen du har brukt dyrebare arbeidsdagar på å skaffe til veges og send inn etter alle kunstens reglar, ikkje er lesen. Smulene skal du få etter at du til inga nytte har forklart at du ikkje klarte å legge psyken og kjærleiken din att heime når du reiste til byane du fekk breva frå, der legane sa du ville trenge hjelp og ikkje skulle vere aleine etter operasjonane, og at sjansen for at me måtte ta alt frå byrjinga att etter at me var ferdige, var påtakeleg.
Smulene skal du få når du har skrive klager fordi du ikkje kunne ta bussane og gå rundt i byane og leite etter stoppestadane første døgeret. Du skal skrive klager for at ikkje sjukehuset bestilte transport slik det stod i eit gamalt vedtak, når du bad sjukehuset bestille transport og dei bestilte transport frå den skranken der dei på sjukehuset bad deg gå å seie at du trengde transport, nett fordi det stod i det gamle vedtaket at det var slik det skulle gjerast. Smulene skal du få når du har venta på å få klagen behandla. Det er på sin plass å legge til eit kanskje.
Septemberskumringa er ikkje lenger septemberskumring. Ho er svart natt. I septemberskumringa er ikkje kattane grå. Den eine katten etter den andre som kryssar stiane du går på i svarte septembernatta - er svarte heile vegen frå haletipp til følehår.